- bağlanmaq
- 1) завязываться, связываться, привязываться; 2) запираться, закрываться.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
Азербайджанско-русский словарь. — Баку. Х. Азизбеков. 1984.
bağlanmaq — 1. «Bağlamaq»dan məch. Həyətin küncündə, çardağın altında bir çılpaq ağ at bağlanmışdı. C. M.. Bahadır atlar bağlanan yerə gedib gördü ki, Novruz xoruldayır. N. N.. // Bitmək, bitmiş olduğu elan edilmək. İclas bağlandı. 2. qayıd. Qapanmaq,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlanma — «Bağlanmaq»dan f. is … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bağlanmış — «Bağlanmaq»dan f. sif. Bağlanmış qıfıl. Bağlanmış idarə. Bağlanmış yara. Sahilə bağlanmış qayıq. – Hər iki gözü möhkəm bağlanmış bu heybədə ya fəsəli, ya da qoz halvası olmalı idi. M. Hüs … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qapanmaq — f. 1. Bağlanmaq, kilidlənmək. Pəncərələrin hamısı qapanmışdır. – Qapılar örtülüb qapanmışdır. A. S.. 2. Örtülmək (açıq şey haqqında). Elə bil düşdüyü bəlanı qanır; Yenidən gözləri yenə qapanır. A. S.. 3. Buludla örtülmək, tutulmaq, çulğalanmaq.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncirlənmək — məch. 1. Zəncirlə bağlanmaq, zəncir vurulmaq; bağlanmaq. Dar meydanda aslanın da zəncirlənər əl ayağı. S. V.. Yatdığı yerdən hürə hürə sıçrayan, tut ağacı kölgəsində zəncirlənmiş (f. sif.) Alabaşa acıqlanıb, sonra da Şahbəy Sirata qışqırdı. . Ə.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bandaqlanmaq — məch. Bandaq bağlanmaq, qışa saxlanmaq üçün saplağından uzun ipə bağlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
boğçalanmaq — məch. Boğça şəklində bağlanmaq, boğçaya qoyulub bağlanmaq. ◊ Paltarı boğçalanmaq – ölmək. Qızılgül axçalandı; Dərmədim axçalandı; Sənə kimlər qarğadı; Paltarın boğçalandı. (Bayatı) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bəsarət — bax bəsirət. Bəsarəti bağlı olmaq (bağlanmaq) – qafil olmaq, həqiqəti görməmək, gözü bağlanmaq, başa düşməmək, gözü bağlı olmaq. <Qasım:> Adamın bəsarəti bağlananda bağlanır. Ə. H … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
isinişmək — 1. qarş. Bir birinə alışmaq, bir birinə öyrəşmək, bir birinə bağlanmaq. 2. f. Öyrəşmək, alışmaq, bağlanmaq. . . Zira ki <Əzim> hər kəsdən qaçır, kimsəyə isinişmək istəmirdi. A. Ş.. <Dərviş:> Dayı, bir az da qal, şəhər məişətinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti